M1, M2, M3, M4, M5 to symbole oznaczające w czasach PRL-u metraż mieszkania - wyczekiwanego i otrzymywanego z przydziału obiektu pragnień. Tytuł M/morze oznacza mieszkanie z widokiem na morze – luksusowe marzenie.

Państwowa Galeria Sztuki wybudowana w miejscu dawnego Biura Wystaw Artystycznych znajduje się w Sopocie, przy plaży i molo. Przestrzeń najwyższego piętra – przeznaczonego na działania związane z realizacją M/morze – jest podzielona na dwa poziomy. Z balkonu widać główną część sali. Witryną głównego wejścia stanie się „tablica informacyjna”. Kondygnacji zostanie przywrócony pierwotny plan. Zabudowane płytami okna zostaną odsłonięte. Sala odzyska dzienne światło, widok na morze z północy i na nowo powstały Plac Przyjaciół Sopotu z południowej strony. Budynek jest „pojemnikiem” na różne funkcje. Oprócz Galerii znajdują się tu: sklepy, hotel, informacja turystyczna, kawiarnie, restauracje i klub nocny. Na 2 kondygnacji powstanie wielofunkcyjna przestrzeń do życia z instalacją zawierajacą miejsce do pracy, spotkań, wypoczynku, snu i zabawy. Galeria będzie udomowiana. Materiałem do zbudowania wieloelementowej, instalacji będą dobrze znane przedmioty: meble, ubrania, naczynia, zabawki; obiekty z prywatnych przestrzeni Galerii i ulic Trójmiasta. Tu będą miały miejsce spotkania, prezentacje i akcje. W godzinach otwarcia Galeria będzie miał miejsce performance „Gościnność" z udziałem pracowników i gości.

Wstępny program:

– 15/20 stycznia montaż (2 piętro PGS)
– otwarcie: piątek 20 stycznia godz. 19.30
– sukienka-do-ziemi.blogspot.com
– warsztaty w znajdowaniu szczęścia
– goście: Magda Szpecht, Małgosia Zielińska, Grażyna Rigall, Karolina Mełnicka, Meena Jones,
Galeria Kubeł, Fundacja Katarzyny Kozyry
– performance we współpracy z teatrem Amareya
– perforamance z Michałem Gosem, Środa 15 lutego godz. 19
– ostatni dzień: niedziela 19 lutego godz. 11-19

Spódnice jak zasłony, sukienki jak firany. Jak kamienie. Jak sztandary. Ubrania związane pajęczyną codzienności rozpychają się i układają w stosy. Zasłaniają słońce. Szwy puszczają. Dziury zadają pytania. Potrzebne. Niepotrzebne.Falowanie. Sztorm. Chcą. Nie chcą. Ciężar. Porządek. Chaos. Neutralne. Polityczne. Powód. Potrzeba. Decyzja. Znajdź punkty zwrotne. Odszukaj zbiór. Wskaż swoje miejsce i dotrzyj do celu. Z radością zamieszkam przy samej plaży. Zapraszam.

Gosia Golińska – artystka związana ze środowiskiem trójmiejskim. W swoich pracach łączy działania o charakterze relacyjnym z refleksją feministyczną. Od 2013 roku prowadzi projekt sukienka-do-ziemi.blogspot.com, w ramach którego kolekcjonuje sukienki i ich historie, które są jej przekazywane przez kobiety uczestniczące w projekcie. Z własnych, podarowanych, lub znalezionych ubrań często aranżuje instalacje, pochłaniające nie raz nawet całą przestrzeń wystawienniczą. W ten sposób „udomawia” miejsca, do których jest zapraszana, a następnie sama w nich zamieszkuje. W tym specyficznym akcie „zadomowienia w sztuce” zakłada ona także udział widza, którego rola również zostaje przedefiniowana – z bezosobowego odbiorcy staje się on gościem uczestniczącym w wydarzeniu na granicy sfery publicznej i prywatnej. (Karolina Plinta)